د پشتو شعرونه ، حمزه بابا ، غني بابا ، رحمان بابا ، احمد شاه بابا ، خوشحال خان بابا

 د حمزه بابا شعرونه

امير حمزه شنواري

لکه کاروان په تورو شپو تيريګي

داسي مي اښکي په ليمو تيريګي

زړګيه راز د ميني پټ وساته

خير دي که ژوند په اسويلو تيريګي

چي يو غريب شي بل تري يار شي جدا

وايه چه څه به په هغو تيريګي

په ژوند به نه درځم چي ته خوشحاله يي

حمزه به مړ سته په کوڅو تيريګي

________________________________________________________________________________

د مور مقام

سته د قدم لاندي جنت دي موري

څومره خالص سته محبت دي موري

ځمه هر غم ته په خپل ځان تيروي

مينه خو سته د خداي رحمت دي موري

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

رحمت شاه سايل

چې په خندا ورته د خوږ زړه پرهرونه نشي

چيرې دې هم ستا د ښايست غوټۍ ګلونه نشي

راشه مظلوم زړه مې په يو نظر يوه لمبه کړه

چې په ظالم زړګي دې پاتې ارمانونه نشي

بيا د جنون مستي ځواني غواړي د مستې مينې

بيا چيرته خيال د تورو زلفو ځنځيرونه نشي

په دُعاګانو مې د خوږ زړګي دردونه نه ځي

څو چې ښيرې د شونډو تړم ټکورونه نشي

وړې مې د روح جنازه چېرته د خندا په اوږو

په وينو سره دې ترې شينکي شينکي خالونه نشي

د نظر غشي مې په زړه باندې په پام اوروه

چيرته زخمي پکې دا ستا نازک يادونه نشي

خاموشې شونډې مې لوستې بيدارېدې ويل يې

اورونه مه چېړه لوګي دې پرې فکرونه نشي

ويده دنيا ای د (سائل ) قلمه مه لړزوه

د فريادي اوښکو مات ستوري تندرونه نشي

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خاطر آفردي او آمير حمزه بابا

خاطر وايي

ته نقاب د مخه لرے کړه بس زه به درته ګورم

د نظر پرواه ونګړے خيبر ډک د   سپيلنو دے

حمزه وايي

د  نظره  مه  يريږه  نظر  ماتے دي  هم  زه  يم

چي حمزه درنه لوګے شي سپيلنو ته حاجت نشته

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

_________________________________________________________________________________

د پښتون قوم فلسفه

مړ شه داسي مړ شه چي وطن درپسي وژړي

خپل خو هسي ژړي چي دښمن درپسي وژاړي

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

زه پښتون يم

چي مي سل ځله جوندون وي

زه  به  سل  ځله  پښتون  يم

په مه دا غرونه  ښايسته  دي

زه په دي غرونو  حسين  يم

چي  دا  خاوره  مي  ليله   ده

زه ده دي خاوري مجنون  يم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د پښتو شعر

که پردۍ مۍژړوۍ آخر پردۍ دۍ

نو چۍ خپل مۍ ژړوۍ نو ژړا راشۍ

مایوسۍ مۍ تا نه نشته لویه خدایه

خو حالات مۍ چه مجبور کړۍژړا راشۍ

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

غني خان ‌بابا

ما ته د جنت قيصي،     ځان ته د دنيا حساب

دا دي عجيبه انصاف،    دا دي  عجيبه  کتاب

زه په مستي سور کافر، ته په هوس سپن ملا

ما  ته  په   فتوا  عذاب، تا  ته  په  دهوکه  ثواب

اے   د   عدالت   ربه  ،  دا  لوبه  خو  ورانه  که

مونږه    انسانانو   ته ، نوي      لار   ودانه  که

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خاطر آفريدي

دا ستا په سترګو کي به څه پاتي شي

رقیبه یار که مي په خوله پاتي شي

یو ځلی نیغ پدی لار تیر شه آشنا 

چي دي کاږه واږه کاته پاتي شي

پردی مزدورسهر وختی پاڅیږي

د شوګیرو مین اوده پاتی شي

افسوس چي سته په خیال څه ښکارمه

دغه ارمان به مي په زړه ماتي شي

وستا یه تل د یار ترخه خاطره

چي پا کتاب کي دي خواږه پاتي شي

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د پښتو شعرونه

زړکیه ډیرۍ ګیلۍمه کوه عادت به دي شي

دا خو دنیا ده کله غم کله ښادۍ به راځي

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

احمد شاه بابا ، د احمد شاه بابا شعرونه

ستا د عشق له وينو ډک سوه ځېګرونه

ستا په لاره کې بايلي زلمي سرونه

تا ته راسمه زړګی زما فارغ سي

بې له تا مې انديښنې د زړه مارونه

که هر څو مې د دنيا ملکونه ډير سي

زما به هير نسي دا ستا ښکلي باغونه

د ډهلي تخت هيرومه چې را ياد کړم

زما د ښکلي پښتونخوا د غرو سرونه

د رقيب د ژوند متاع به تار په تار کړم

چې په تورو پښتانه کا ګوزارونه

د فريد او د حميد دور به بيا سي

چې زه کاندم پر هر لوري تاختونه

که تمامه دنيا يو خوا ته بل خدا يې

زما خو خوښ دي ستا خالي تش ډګرونه

احمد شاه به دغه ستا قدر هير نه کا

که ونيسي د تمام جهان ملکونه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د پښتو شعرونه ، د پشتو شعرونه

نه مي مينه درسره ده نه په ته باندي مين يم

خو چي سوک درنه درګوري نو رقيب راته خکاريګي

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د مسفرو شعرونه

نه غسل نه کفن نه جنازه يۍ د شوشا وۍ

خاطر ده مسافرو سوک نکړۍ که بادشاه وۍ

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د پښتو شعرونه

پښتون به نه يم چي په تا باندئ پختو اونکم

مونگ خو مانزه ته هم نياتونه په پختو کي تړو

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

غني خان بابا

مه ده ټول عمر په منډه يوه کوټه آباده نه کړه

غني په تمع ده جنت دے په يوسووخته مونزونو 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خوشحال خان بابا

زه خوشحال توره به لاس کفن په غاړه به راپاسم

که خبر شوم چه پختون د چا غلام شو

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

د پښتو شعرونه

زه او ته به سره يو کړو    بد او ښه به سره يو کړو

نور به تول کارونه پريږدو  پښتانه به سره يو کړو

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

رحمت شاه سايل شعرونه

زما په دواړو اوږو ناستو پرښتو وليکئ

زما په سر که څه ليکئ نو په پښتو وليکئ

د پاکې مينې ګناه کارو چې منکر پرې نشئ

د رقيبانو الزامونه په تندو وليـــــــــــــکئ

په ښايستونو پسې ورکو لېونو ملګرو

زما په زړه کې د ګل مينه په اغـزو وليکئ

زما په لاسو کې په پښو کې ديوتاګانو د وخت

د زندګۍ نوم د اجل په زولنو ولـــيکئ

د ځنځيرونو خالقانو ـــ د وحشت زامنو

ما په کتار کې د ژوندون د لېونو وليکئ

ای شاعرانو ـــ د قلم په آزادۍ مينو

حال د بلوچو ماشومانو د سلګو وليکئ

د آزادۍ عالمبردارو د نړۍ قامونو

اوس د نړۍ نقشه کې کور د پښتنو وليک

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حمزه بابا شعرونه

ورانه  دا  دنیا  کړه  ربه  بله    دنیا   جوړه    کړه

دا ډکه  د  غم  ده  یو  بی  غمه  دنیا  جوړه     کړه

دلته څوک حاکم دی څوک محکوم او څوک آقا غلام

نه وی چه تضاد  پکښی یوه  سمه  دنیا  جوړه  کړه

دا ده  د  فرعون ، هامان ، شداد  او  د  قارون  دنیا

نه وی ظلم  زور چې  پکښی  دغه  دنیا  جوړه  کړه

دلته   خاوندان    د    محلونو    دی    خدایان   ربه

بله   بس   د   خټو   بی   محله   دنیا   جوړه   کړه

وایم  زه  حمزه  ربه  په  کار  کښی  دی کار نه لرم

هسی   می  خیال  راغی   یو  بدله  دنیا   جوړه  کړه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

زمه په ژوند راشه 

زمه په ژوند راشه چي زه دي قدمونه ښکل کړم

د مرګ نه پس خالي کوڅي له مي بيه څله راٰځي